Η επιδίωξη της Κυβέρνησης να παρουσιάσει τη δημιουργία «πάρκου εννέα υπουργείων», στον χώρο του εργοστασίου των Ε.Α.Σ. στον Υμηττό, αφενός μεν ως μέσο δημοσιοικονομικής ελάφρυνσης και αφετέρου ως εξυγιαντική παρέμβαση στη ζημιογόνο ΔΕΚΟ υποκρύπτει άλλους ανομολόγητους στόχους.
Αν ήταν αληθής η εξαγγελλόμενη επιδίωξη η Κυβέρνηση θα μεριμνούσε ώστε πριν το άδειασμα του οικοπέδου στον Υμηττό να έχουν εκπονηθεί όλες οι αναγκαίες μελέτες ως προς τον, πάσης φύσεως, ενδεδειγμένο χώρο υποδοχής των προς μετεγκατάσταση δραστηριοτήτων.
Αντ΄αυτού είχαμε αρχικές εξαγγελίες για μετεγκατάσταση στο εργοστάσιο του Λαυρίου, στην συνέχεια ξεχάστηκε το Λαύριο και εξαγγέλθηκε μεταφορά μέρους των εγκαταστάσεων στο εργοστάσιο της Μάνδρας και αποθήκευση του μεγαλύτερου μέρους των μεταφερόμενων από τον Υμηττό και μάλιστα με αυστηρή ημερομηνία αδειάσματος του Υμηττού στις 31/12/2022.
Δηλαδή αν και μέχρι τα τέλη του 2022 απομένουν μόλις οκτώ μήνες η Κυβέρνηση ακόμα ψάχνει τον τελικό χώρο υποδοχής.
Πώς εξηγείται αυτή η προχειρότητα για ουσιαστική κατάργηση των μόνων εγκαταστάσεων στη Χώρα μας που κατασκευάζουν με προδιαγραφές ΝΑΤΟ μεταλλικά μέρη πυρομαχικών ;
Το «μυστικό» είναι η βιασύνη διαχείρισης από ιδιωτικά μέσα του ακινήτου στον Υμηττό. Οικόπεδο 175 στρεμμάτων κοντά στο κέντρο της Αθήνας, πλησίον σταθμού μετρό με ρυθμίσεις για οικοδόμηση και σίγουρη πελατεία εννέα υπουργείων είναι μια επίζηλη επενδυτική ευκαιρία για ιδιωτικά κεφάλαια που θα ασκήσουν διαχείριση για τουλάχιστον 30 χρόνια. Η βιασύνη εξ άλλου να ξεκινήσουν τα έργα υποδομής από 1/1/2023 εξηγείται από το γεγονός ότι ο πολιτικός χρόνος μέχρι τις εκλογές του 2023 δεν παρέχει χρονικές ανέσεις. Αυτή βέβαια η βιασύνη οδηγεί σε ουσιαστικό κλείσιμο τα Ε.Α.Σ. Αλλά ποιος νοιάζεται για αυτό;
0 Σχόλια