Η οικογένεια που έχει δημιουργήσει, από το φθινόπωρο του 2022, τον πολυχώρο βιβλίου Booking Hall εμπνεύστηκε την ιδέα της Ζωντανής Βιβλιοθήκης από ένα ταξίδι στη Δανία. Η πρώτη δράση έγινε τον Μάρτιο και έπονται άλλες.
από την Γεωργία Καρκάνη στο marieclaire.gr
Στη διάρκεια της βραδιάς μπορούμε να περιπλανηθούμε από τραπέζι σε τραπέζι και να διαλέξουμε έναν άνθρωπο-βιβλίο από τον τίτλο που ο ίδιος έχει εμπνευστεί και γράψει σε ένα λευκό χαρτί μπροστά του.
Πάμε, λοιπόν, με το ζωντανό βιβλίο της Αναστασίας του Booking Hill:
Στο παρελθόν εργαζόταν σε μια μεγάλη εταιρεία, όπου είχε το δικό της «εταιρικό κινητό και αυτοκίνητο», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά σήμερα. Μέχρι που, σε μια περίοδο απολύσεων, βρέθηκε απ’ τη μια μέρα στην άλλη χωρίς δουλειά.
Στα ταξίδια που έκανε στο εξωτερικό, είχε διαπιστώσει ότι εκεί «τα βιβλιοκαφέ είναι πιο ζωντανά, διαδραστικά». Και καθώς ανέκαθεν αγαπούσε τα βιβλία -είναι μάλιστα συγγραφέας και η ίδια- γεννήθηκε στο μυαλό της η ιδέα να δημιουργήσει έναν τέτοιο χώρο στην Ελλάδα. Όταν έμεινε άνεργη, λοιπόν, «αντί να το δω σαν τη συντέλεια του κόσμου, το είδα ως την ευκαιρία να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα».
Όταν έμεινε άνεργη, «αντί να το δω σαν τη συντέλεια του κόσμου, το είδα ως την ευκαιρία να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα».
Άρχισε να αναζητάει τη γωνιά της Αθήνας που θα στέγαζε το όνειρό της, αλλά την κυρίευσε η απογοήτευση. Έφτασε σε σημείο να πιστεύει ότι «δεν θα έβρισκα ποτέ το χώρο που ονειρευόμουν: να έχει σκαλάκια, τραπεζάκια έξω, να θυμίζει Λονδίνο». Αυτό άλλαξε από καθαρή τύχη. «Καθόμουν σε μια καφετέρια στην Καλλιθέα και μοιραζόμουν τον πόνο μου με μια πολύ καλή φίλη όταν ένας κύριος, εντελώς άγνωστος – αν το διαβάσει αυτό θέλω να τον βρω! – μας λέει, συγγνώμη, είδα αυτή την αγγελία, μήπως σας κάνει; Μόλις είχε δημοσιευτεί, και το πρώτο πράγμα που είδα στις φωτογραφίες ήταν τα δέντρα της πλατείας. Πήρα τηλέφωνο και την επόμενη ημέρα δώσαμε τα χέρια. Μπήκαμε στο χώρο στα μέσα Ιουλίου, και μέχρι τις αρχές Σεπτεμβρίου το Booking Hill ήταν έτοιμο».
«Καθόμουν σε μια καφετέρια στην Καλλιθέα και μοιραζόμουν τον πόνο μου με μια πολύ καλή φίλη όταν ένας κύριος, εντελώς άγνωστος – αν το διαβάσει αυτό θέλω να τον βρω! – μας λέει, συγγνώμη, είδα αυτή την αγγελία, μήπως σας κάνει;»
Σε αυτή τη νέα περιπέτεια η Αναστασία είχε την τύχη, και την ευτυχία, να έχει συνοδοιπόρους και τα τρία παιδιά της, Αγγελική, Αντώνη και Ζινέτα. Κάθε ένα συνεισφέρει με τις δικές του δεξιότητες και ενδιαφέροντα. Η μεγάλη της κόρη είναι ποιήτρια, η μικρή ασχολείται με τις ποικιλίες και την τέχνη του καφέ, ενώ ο γιος της αγαπάει τη μουσική και την παρασκευή κοκτέιλ. Στην επιχείρηση προστέθηκαν και οικογενειακοί φίλοι όπως η βαφτιστήρα της και ο κολλητός του γιου της.
Όμως το πιο συγκινητικό είναι ότι το Booking Hill έγινε αφορμή να επανασυνδεθεί με τον πρώην σύζυγό της, όταν εκείνος ήρθε από το νησί όπου έμενε μόνιμα για να αναλάβει κάποιες κατασκευές στο χώρο, και δεν έφυγε ξανά. Δεν είναι λοιπόν μόνο οι λονδρέζικες επιρροές του που δικαιολογούν το όνομά του, όπως Noting Hill, αλλά και η ιστορία του, ρομαντική σαν βρετανική κομεντί.
Επτά περίπου μήνες μετά τα εγκαίνια, παρουσιάζει κάθε εβδομάδα και ένα διαφορετικό πρόγραμμα εκδηλώσεων, που συνδυάζει, για παράδειγμα, βραδιές live μουσικής από διάφορα είδη, θεατρικές παραστάσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, σεμινάρια και δράσεις για παιδιά. Ωστόσο υπάρχουν και οι εκπλήξεις: «Τις Κυριακές μπορεί, εκεί που κάθεσαι, να εμφανιστεί ένας σαξοφωνίστας και να αρχίσει να παίζει σαξόφωνο. Ή να “εισβάλουν” στο χώρο ηθοποιοί, ντυμένοι με κοστούμια από ήρωες βιβλίων. Έχουμε επίσης βραδιές θρίλερ, όπου στις δώδεκα το βράδυ μιλάμε για βιβλία του Στίβεν Κινγκ» εξηγεί η Αναστασία.
Εδώ η αγορά βιβλίων δεν είναι απαραίτητη για να βρεις το καινούριο σου ανάγνωσμα, ειδικά αν ανήκεις στις λεγόμενες κοινωνικά ευάλωτες ομάδες. Μπορείς να επιλέξεις έναν τίτλο από τη δανειστική βιβλιοθήκη, ενώ κάθε πρωί «βγάζουμε περίπου είκοσι βιβλία τα οποία χαρίζουμε στον κόσμο. Τα Χριστούγεννα είχαμε πάρει 50 ολοκαίνουργα βιβλία που βάλαμε σε συσκευασίες δώρου. Φίλοι και πελάτες έγραψαν μηνύματα πάνω στα περιτυλίγματα και τα αφήσαμε σε παγκάκια, για να τα βρουν άστεγοι».
«Τα Χριστούγεννα είχαμε πάρει 50 ολοκαίνουργα βιβλία που βάλαμε σε συσκευασίες δώρου. Φίλοι και πελάτες έγραψαν μηνύματα πάνω στα περιτυλίγματα και τα αφήσαμε σε παγκάκια, για να τα βρουν άστεγοι».
Η δανέζικη οργάνωση Ζωντανή Βιβλιοθήκη (Human Library Organisation) δημιουργήθηκε το 2000 από δύο αδέρφια και τους συναδέλφους τους (Ronni Abergel, Dany Abergel, Asma Mouna, Christoffer Erichsen). Σήμερα έχει εξελιχθεί σε παγκόσμια πρωτοβουλία και πλατφόρμα, με δράσεις, για παράδειγμα, σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, και σε ειδικούς τομείς της όπως η ιατρική. Βασικός στόχος, «η καλύτερη κατανόηση της ποικιλομορφίας των ανθρώπων και η δημιουργία πιο συμπεριληπτικών και συνεκτικών κοινοτήτων που υπερβαίνουν τις πολιτισμικές, θρησκευτικές, κοινωνικές και ηθικές διαφορές» σύμφωνα με την ιστοσελίδα της.
Στην Ελλάδα υπήρξαν και προ πανδημίας εξαιρετικές δράσεις Ζωντανής Βιβλιοθήκης από άλλες ομάδες, όπως σημειώνει η Αναστασία. Ωστόσο το Booking Hill είναι το πρώτο βιβλιοκαφέ που φιλοξενεί μια τέτοια εκδήλωση. Τι μου έμεινε από εκείνη τη βραδιά;
Ο τίτλος «Χρόνος Άχρονος», που επέλεξε για το δικό της ζωντανό βιβλίο η γυναίκα που έγινε ανιματέρ και καλλιτέχνιδα μετά τα εξήντα της, «επειδή όταν ήμουν μικρή οι γονείς μου δεν μου είχαν επιτρέψει να ασχοληθώ με την τέχνη, αλλά ποτέ δεν είναι αργά». Η προτροπή του άντρα που έμαθε σε προχωρημένη ηλικία ότι είναι υιοθετημένος: «Μην κρατάτε μυστικά από τα παιδιά σας, γιατί αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθούν, και τότε θα είναι πιο δύσκολα για εκείνα». Βασικά, όλες οι αληθινές ιστορίες των ανθρώπων που τόλμησαν να μάς μιλήσουν ακόμα και για προσωπικά θέματα ταμπού, για να ανατρέψουν στερεότυπα -για παράδειγμα, ηλικιακά ή οικογενειακά- αλλά και να προσφέρουν ένα είδος λύτρωσης μέσα από το μοιράζεσθαι, τόσο στον εαυτό τους όσο και στους ακροατές τους («σαν μια συνεδρία ομαδικής ψυχοθεραπείας», όπως σχολίασε και μια φίλη).
Η προτροπή του άντρα που έμαθε σε προχωρημένη ηλικία ότι είναι υιοθετημένος: «Μην κρατάτε μυστικά από τα παιδιά σας, γιατί αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθούν, και τότε θα είναι πιο δύσκολα για εκείνα».
Επιστρέφοντας στο σπίτι με το μετρό, άνοιξα να διαβάσω το μυθιστόρημα που μετέφερα στην τσάντα μου, αλλά το έκλεισα μετά από μερικές γραμμές. Δεν μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι τις ιστορίες των ανθρώπων που είχα συναντήσει στο Booking Hill. Εκείνο το βράδυ τουλάχιστον ένιωσα ότι μερικές φορές η τέχνη δεν αρκεί για να αντιγράψει τη ζωή – όπως την ενέργεια, την αμεσότητα, την αυθεντικότητα, τις άπειρες συναισθηματικές αποχρώσεις των βιβλίων μιας Ζωντανής Βιβλιοθήκης.
0 Σχόλια